Ik word gevraagd

Ik word gevraagd of ik verliefd ben.
Over wie ik het heb als ik schrijf,
of wat betekent alles dat ik zeg.
Ik beantwoord dan zo: "Ik ben niet verliefd.

Ik heb het vermogen om te houden.
Het gaat over mensen, over leven,
over situaties en gesprekken.
Het is meestal zo: de ene over of
tegen wie ik schrijf weet het.

De rest kan gewoon even denken
en vinden de antwoorden in eigen geest.
Ik spel het verhaal niet woord bij woord,
ik creëer een wereld van spreekwoord.

Geniet van mijn vreugde, deel in mijn liefde.
Ik heb een groot hart. Gedachten genoeg.
Ik voel hem en jou, net als de rest.
Ik zie jullie inval, mentale vermogens.
In mijn borst kloppen miljoenen zielen."

Ik hoor vaak dat ik niet orthodox ben.
Of gewoon romantisch net als onconvetioneel.
Ik verneem jullie smart en angst in dit leven,
in dit maatschappij. En dan schenk ik liefde.